شاعري

رهيل چار ڳوڙها

’استاد پيرل قمبر‘ شاعري جي انهن سڀني صنفن تي شعر سرجيا جيڪي سندس دؤر ۾ تمام اهميت جوڳيون صنفون هيون. جن ۾ غزل، گيت، وايون، ڪافيون، نظم، سري فهرست آهن. سندس غزل به علم ِ عروض کان وٺي موسيقيت جي موج ۾ مست نظر اچن ٿا، جن ۾ سنڌي مهاورا، چوڻيون، پهاڪا، (جيڪي ان دؤر ۾ ته معنى خيز هئا پر اڄ به ڪارائتا آهن) سي تمام سادي ۽ سُٺي لهجي ۾ سمايل آهن. هو فن، فڪر، آرٽ سان گڏو گڏ ان وقت جي حالات اٿڻين، ويهڻين توڙي سماجي براين ڏاڍن جي ڏنگاين توڙي ريتن رسمن جي ڀلي ڀت ڄاڻ رکندڙ هو، تڏهن ته اهي سڀ حقيقتون پنهنجي شعر ۾ اوتي ڇڏيائين.
Title Cover of book رهيل چار ڳوڙها

میں رویا اس کے ہی آنسو قسم بہانے پہ،


میں رویا اس کے ہی آنسو قسم بہانے پہ،
وہ مسکرایا نہیں میرے مسکرانے پہ۔

ابھی تو اٹھتی ہے گرتی ہے بیٹھتی ہے کہاں۔
بہت سنبھلتا تھا دل اس کے آنے جانے پہ۔

یہ ہی ہے ایک فضلیت بڑی مرے دل کی،
یہ خود ہے دُکھتا ہے اوروں کے دل دکھانے پہ۔

اُسی نےمیرے ہی رونے کو اکِ ہنسی سمجھا،
لگائیں اور کیا الزام اب زمانے پہ۔

کہاں میں ڈھونڈوں بھی قسمت کو اے قمبر پیرل!
وہ خود ہی مرگئي ہم دونوں کو ملانے پہ۔
**