شاعري

رهيل چار ڳوڙها

’استاد پيرل قمبر‘ شاعري جي انهن سڀني صنفن تي شعر سرجيا جيڪي سندس دؤر ۾ تمام اهميت جوڳيون صنفون هيون. جن ۾ غزل، گيت، وايون، ڪافيون، نظم، سري فهرست آهن. سندس غزل به علم ِ عروض کان وٺي موسيقيت جي موج ۾ مست نظر اچن ٿا، جن ۾ سنڌي مهاورا، چوڻيون، پهاڪا، (جيڪي ان دؤر ۾ ته معنى خيز هئا پر اڄ به ڪارائتا آهن) سي تمام سادي ۽ سُٺي لهجي ۾ سمايل آهن. هو فن، فڪر، آرٽ سان گڏو گڏ ان وقت جي حالات اٿڻين، ويهڻين توڙي سماجي براين ڏاڍن جي ڏنگاين توڙي ريتن رسمن جي ڀلي ڀت ڄاڻ رکندڙ هو، تڏهن ته اهي سڀ حقيقتون پنهنجي شعر ۾ اوتي ڇڏيائين.
Title Cover of book رهيل چار ڳوڙها

پتھر کہا تو پاؤں سے سَر تک پگھل گئی،

پتھر کہا تو پاؤں سے سَر تک پگھل گئی،
یہ بات میرے منہ سے بھی کیسے نکل گئی۔

پوری طرح تو تارےبھی نکلے نہ تھے ابھی،
جو رات اب نہ ڈھلنی تھی کیسے وہ ڈھل گئی۔

تعجب ہے اُن کی نظر نے مجھ کو کیا اسیر،
گر کر میری نظر سے وہ کیسے سنبھل گئی۔

پہچانے آج جو بھی نہ "پیرل" کروں گا کیا،
تب تو پرائے دیس میں یہ جان جل گئی۔
**