شاعري

ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

مور مغيريءَ جي شاعري عشق، پيار، محبت ۽ وطن دوستيءَ سان ڀرپور آهي. هن جي شاعري سنڌي ادب جو املهه ميراث آهي. سندس شاعري ادب ۾ پنھنجي الڳ حيثيت والاري ٿي. مورَ جو ادبي سفر ويھن سالن جي وشال عرصي تائين پکڙيو پيو آهي. جنھن ادب جي ميدان تي مسلسل رياضت ڪري، پاڻ مڃايو آهي ۽ پنھنجو الڳ مقام ٺاهيو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 1845
  • 485
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • مور مغيري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

محبتي، ملنسار ۽ سيبتو شاعر: مور مغيري

ڪجهه شاعر پنھنجي اصلي نالي کان وڌيڪ تخلص سان سڃاتا ويندا آهن. مور مغيري به انھن مان هڪ آهي. مور جي حوالي سان ته مان کيس وڏي وقت کان سڃاڻان پر غلام عمر جي خبر هينئر پئي اٿم.
مور وڏو محبتي، ملنسار ماڻهو ۽ سيبتو شاعر آهي. شاعر جي حيثيت ۾ ڪافي ڇپيو آهي، سندس غزل توڙي چؤسٽا پڙهندڙ جو ڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪائين ٿا. هنن سٽن مان سندس شاعري پرکي سگهجي ٿي.
“جواني وئي يار گذري غمن ۾،
اڌورن اميدن خوابن خطن ۾.
عقابي کڻي نيڻ گهوري ڏسڻ سان،
اسان کي ويهاري وئين تون دڳن ۾.”
“ڳوڙها ڳوڙها ڳل” سندس پهرين مراد آهي. اميد ته مور اها مشق جاري رکندو ۽ ايئن ئي سنڌي ادب جي خدمت ڪندو رهندو.

[b]ڊاڪٽر بشير احمد ”شاد“
[/b]لاڙڪاڻو.