سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي نئون ڪتاب ”ڳوڙھا ڳوڙھا ڳل“ اوھان اڳيان پيش آھي. ھي ڪتاب خوبصورت شاعر مور مغيريءَ“ جي شاعريءَ جو پھريون مجموعو آهي.
مور مغيريءَ جي شاعري عشق، پيار، محبت ۽ وطن دوستيءَ سان ڀرپور آهي. هن جي شاعري سنڌي ادب جو املهه ميراث آهي. سندس شاعري ادب ۾ پنھنجي الڳ حيثيت والاري ٿي. مورَ جو ادبي سفر ويھن سالن جي وشال عرصي تائين پکڙيو پيو آهي. جنھن ادب جي ميدان تي مسلسل رياضت ڪري، پاڻ مڃايو آهي ۽ پنھنجو الڳ مقام ٺاهيو آهي.
هي ڪتاب سرسوتي ساھت گھر، ڏوڪري پاران 2018ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون پياري عيسيٰ ميمڻ جا جا جنهن ڪتاب جي سافٽ ڪاپي موڪلي ۽ سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.
محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
محبتي، ملنسار ۽ سيبتو شاعر: مور مغيري
جديد حسناڪيت وارو شاعر: مور مغيري
مور مغيري احساسن ڀريو شاعر
مهمان نواز شاعر: مور مغيري
سنڌ جو سريلو شاعر: مور مغيري
مِٺو مورُ ماڻھو... مورُ مُغيري
"ڳوڙها ڳوڙها ڳل” لاءِ ڪجھه آءُ به چوان
مالڪ سڀن جو مولا الله تون ئي آهين
سچل سائين اسين هاڻي، اوهانجي در تي آيا هون،
اچي واهر اسان جي ڪر، قلندر ڪبريا سائين،
اسانجي اميدن جي پوري ڪھاڻي،
فسانو تنھنجو چھرو، ڪھاڻي هي سڄڻ اکيون،
کلي اکيون کڻي هر هر، نھارن کي پئي ڇيڙين،
اشارن ادا سان نھارڻ ڇڏي ڏي،
نقابن مان ڏسڻ تنھنجو، وڻي ڏاڍو ويو جاني،
صدائن ۾ ناهي اثر ڪوبه جاني،
اها يار اک جي اُلارڻ جي سازش،
اوهان جي اکين مان جواني تڪي ٿي،
غزل، گيت، دوها صنم ڪاغذن تي،
رات بي ياد جا ولولا جاڳيا،
ڪيئن رات گذري، اچي چنڊ کان پڇ،
اسان ياد تنھنجي ڀُلائي نه آهي،
اوهان جو فسانو ادارو لڳي ٿو،
مٺي وارَ کولي ٿي مُکَ تي ورائي،
ستارن ڳڻيندي سڄي رات گذري،
ڪناري مٿان راڄ راڻي ڏڪي ٿي،
جواني وئي يار گذري غمن ۾،
حياتيءَ جو لاچار سارو فسانو،
اسان جي اکين جي هي آلاڻ سھڻي،
کلي اک کڻي جو ٻکائي ڇڏين ٿي،
چوان ٿو ته توتي لکان ڪو غزل،
گواهي ستارن سڀن کان پڇي ڏس،
نظر تنھنجي جو ڇا اثر سانوري،
پرين اڄ پروڪي وچن جي مھابي،
جڏهن تو پياريو پيالو پرين،
حسن جي يار بازر ۾ ڏٺي مون سينُ ڳوٺاڻي،
ڇا ته منظر پرين تنھنجي نيڻن اندر،
سڄي سنڌ ٻوڙي ڇڏيو آهي پاڻي،
ٿيو ڪين تنھنجو اچڻ عيد تي،
اوهان ساڻ محبت، وطن جي نموني،
نيڻ برسات وانگي وسن ڍوليا،
کڻي نيڻ ٻيھر نھارڻ وري اچ،
اسان توکي ورتو لکن ۾ پِني آ،
تو اکين ساڻ اوتيا نشا عيد تي،
اچو مند مرڪي ملھاري ملهايون،
اچو عيد تي گڏ رهو “مور” سان،
ڏٺم ڇا ته منظر گلابي وڳي سان،
آ هلي هڪ وار ٻيھر، دل گهري ٿي سانوري،
ڦلاري آ موسم اڃان تون نه آئين،
غمن ۾ گذر ٿي وئي زندگاني،
وري بي ياد آئي آ اها ئي رات سانوڻ ۾،
شروعات واري ملاقات ياد آ،
مٺي دل اوهانکي وساري ته ڏوهي،
دل وساري ڪين ٿي ان شام کي،
اشارا نرالا اوهانجي نظر جا،
وري مند آئي، نه آئين پرين تون،
سخن جو شھنشاهه آهي ڀٽائي،
اچين ٿي ته محفل ۾ چانڊاڻ آهي،
وري يار ٻيھر سرنھن بي ڦلاري،
اسانجي اميدن کي ڪچلي پياري،
ڪيا تنھنجي ديدن جي ديدار زخمي،
پرين ياد نوڪر پراڻو ته ڪر،
وري يار ٻيھر وري آيو آ ڊسمبر،
مسي پاڻ ٻئي کير، مصري ٿياسين،
پرين توکان پري هتي، ڪين ٿا گذرن پل، ڳوڙها ڳوڙها ڳَلَ،
تنھنجو چنڊ چھرو ۽ اکيون شرابي،
پرين وار پنھنجا ڪلهن تي پکيڙي،
تنھنجي حسن جي يار تجلي آ اهڙي،
بنا جرم، مجرم، ڇو معصوم ڪيو ٿئي،
سـَرَ به ڄاڻ پيا هن نِسري،
پرين چنڊ، تارا گواهي به ڏيندا،
پـرين تنھنجي اکين جا اسرار زاري،
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.
