شاعري

ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

مور مغيريءَ جي شاعري عشق، پيار، محبت ۽ وطن دوستيءَ سان ڀرپور آهي. هن جي شاعري سنڌي ادب جو املهه ميراث آهي. سندس شاعري ادب ۾ پنھنجي الڳ حيثيت والاري ٿي. مورَ جو ادبي سفر ويھن سالن جي وشال عرصي تائين پکڙيو پيو آهي. جنھن ادب جي ميدان تي مسلسل رياضت ڪري، پاڻ مڃايو آهي ۽ پنھنجو الڳ مقام ٺاهيو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 1845
  • 485
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • مور مغيري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

ڦلاري آ موسم اڃان تون نه آئين،

ڦلاري آ موسم اڃان تون نه آئين،
ملهاري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

نھاري نھاري ٿڪا نيڻ آهن،
بھاري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

گلن ۾ رنگيني سموري سمائي،
نکاري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

وري يار، پوپٽ به پھچي ويا هن،
اناري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

وري ٿي جهڙالا وياجا بجا هن،
قنڌاري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

وري نيڻ آلا اوهان لاءِ آهن،
ولهاري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

اسان توڏي خط ۽ سنيها مـُقا هِن،
نياري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

وري مئڪدي جا اچي کول دَرَ تون،
خماري آ موسم، اڃان تون نه آئين.

وري “مور” پيئڻ مغيري گُهري ٿو،
پياري آ موسم، اڃان تون نه آئين.