جڏهن تو پياريو پيالو پرين،
تڏهن کان رڳو آ جهڙالو پرين.
وسي ماڪ گلڙن تي هر ويل ٿي،
پڙهي پيار سان ڏس رسالو پرين.
سڀيئي ملھاري ڪري مند هي،
بسنتي لکي وئين مقالو پرين.
کُلي ياد جا ورق اڄ ڀي پيا،
وڄي پرت جو ٿو جمالو پرين.
اسان جيت کي بي ڪئي هار آ،
هڻي ويو نظر جو روالو پرين.
نشو اڄ اسان کي نشو ٿي لڳو،
ڪِري پيو اتي ئي موالو پرين.
سوا تو اماسو انڌاري رڳو،
اچي ڪر اسان وٽ اجالو پرين.
نٿو هاڻ ڪمرو کٽولو وڻي،
ڏيان ڪھڙو دل کي حوالو پرين.
اسين رات ۾ ڄڻ ته گهاريون پيا.
ڦٽي باک جو شل جوالو پرين.
ڏسي دنگ رهجي وئي آ دنيا،
ڪيو عاشقن جو ڪشالو پرين.
اچي “مور” وٽ سور ساجن لٿا،
مـُڪو تو ڀري جو ٽرالو پرين.