شاعري

ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

مور مغيريءَ جي شاعري عشق، پيار، محبت ۽ وطن دوستيءَ سان ڀرپور آهي. هن جي شاعري سنڌي ادب جو املهه ميراث آهي. سندس شاعري ادب ۾ پنھنجي الڳ حيثيت والاري ٿي. مورَ جو ادبي سفر ويھن سالن جي وشال عرصي تائين پکڙيو پيو آهي. جنھن ادب جي ميدان تي مسلسل رياضت ڪري، پاڻ مڃايو آهي ۽ پنھنجو الڳ مقام ٺاهيو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 1845
  • 485
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • مور مغيري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳوڙها ڳوڙها ڳـَلَ

تو اکين ساڻ اوتيا نشا عيد تي،

تو اکين ساڻ اوتيا نشا عيد تي،
رنگ هر جا خوشيون ٿي لٿا عيد تي.

بادلن منجهه مستي مگن ٿي هئي،
مند مھڪي پئي جو مٺا عيد تي.

چنڊ چؤڏس هوائون هڳائون هيون،
اڄ ڪئي تو آ دل جي دوا عيد تي.

ساز آهن ڇڙي پيا ادائون پسي،
تو ڪئي جو حسن جي سخا عيد تي.

سال توکي ٿيا تون نه آئين پرين،
واهه جو اڄ ڪئي تو وفا عيد تي.

ياد ماضي ڪري يار روئي پيس،
اوچتو تو اچي ڪيو ٺڪا عيد تي.

شام ڌاري هيو “مور” مخمور ٿيو،
تو پياريا هيا پُـرُ وٽا عيد تي.

(عيدالفطر طرحي مشاعرو- فيس بوڪ تي رکيل)