اچي واهر اسان جي ڪر، قلندر ڪبريا سائين،
اوهان جي آهيون آڌر، قلندر ڪبريا سائين.
وڏا ٻڙڌڪ مچي ويا هن، سخي سردار سنڌڙيءَ تي،
سڄي ڌرتي ٿي آ ڌمچر، قلندر ڪبريا سائين.
اسين سائل اوهانجي در تي، آيا هون سوالي ٿي،
اسان جا جهول خالي ڀر، قلندر ڪبريا سائين.
وري محبت جا ميلا ٿين، جهڙالا هو جمالا ٿين،
مَچن اوطاق سڀ ٻيھر، قلندر ڪبريا سائين.
اَمن جو سج اُڀاري ڏي، مئل دليون جياري ڏي،
ڪري مھراڻ ڏي ڪينجهر، قلندر ڪبريا سائين.
سگهو پوريون اميدون ڪر، مغيريءَ لاءِ عيدون ڪر،
وٺي ويٺس اوهانجو در، قلندر ڪبريا سائين.
(حضرت قلندر لعل شھباز جي 762 هين عرس مبارڪ جي ادبي ڪانفرنس ۾ پڙهيل غزل )