اچين ٿي ته محفل ۾ چانڊاڻ آهي،
وڃين ٿي ته اکين ۾ آلاڻ آهي.
نظر ناز سان تون جڏهن بي کڻين ٿي،
ته موجن ۾ ايندو پو مھراڻ آهي.
گلابن کي ڳاڙهاڻ توکان ملي آ،
اوهانجي لبن جي سا لالاڻ آهي.
ڳلن تي رکي وار قھري ٿي مارين،
وڏي سينڌ تنھنجي جي واکاڻ آهي.
ملھاري ٿئي مند مرڪين جڏهن ٿي،
۽ رونق سموري بي تو ساڻ آهي.
لکن کان مٿي لوڏ تنھنجي لھي ٿي،
جتي بي گهمين ٿي ته سرهاڻ آهي.
جتي بي هجين شال سکيو هجين تون،
دعا هي هميشه اوهان ڪاڻ آهي.
ڪڏهن پيار جو ٿي پيالو پيارين،
اها آس دل ۾ رهي هاڻ آهي.
وڃڻ وقت لونڙو ورائي ته ڏس تون،
هي بيٺو مغيري اوهان ڪاڻ آهي.
(ٻه روزه ادبي ڪانفرنس ۾ پڙهيل غزل-
شاهه لطيف يونيورسٽي خيرپور )