فسانو تنھنجو چھرو، ڪھاڻي هي سڄڻ اکيون،
زمانو هيءُ آ منزل، پڄاڻي هي سڄڻ اکيون.
نگاهن جي نظارن ۾، سڄو منظر سمايل آ،
ستارن، چنڊ جي رنگن جي، راڻي هي سڄڻ اکيون.
هتي محفل ۾ رنگيني ادائن جي سُرن آندي،
سکي سنگيت جي سُھڻي، چواڻي هي سڄڻ اکيون.
سڄي سنسار جي سھڻا اوهانکي آ نظرداري،
تماچي لاءِ ڪينجهر جي مھاڻي هي سڄڻ اکيون.
هتي هر ويل يادن سان، پيا دل کي ڌتاريون ٿا،
ڏني اڄ يادگيري بي، پراڻي هي سڄڻ اکيون.
مغيري “مور” جي منزل خمارن ۽ خيالن ۾،
نرالي هت ڪٿا جي بي، جواڻي هي سڄڻ اکيون.