سـَرَ به ڄاڻ پيا هن نِسري،
توکان ڇا لاءِ ويا هون وسري،
“مور”اميدون واري ڇڏيئي،
نير مغيري پيا هن نڪري.
***
پرين تنھنجي پناهن ۾ رهڻ جي ڏاڍي خواهش ٿم،
انهن نرمل نگاهن ۾ هجڻ جي ڏاڍي خواهش ٿم،
مغيري کي ستائڻ واري سازش کي ڇڏي ڏي تون،
اوهان جي يار ٻانهن ۾ اچڻ جي يار خواهشم ٿم.
***
حسين جو غم شديد آهي،
حسين اهڙو شھيد آهي،
حسين آهي عظيم اعلى،
مري ختم ٿيو يزيد آهي.
***
حسين جو غم شديد آهي،
روز اهو غم جديد آهي،
حسين ميدان ويو ملھائي،
يزيد بڻيو يزيد آهي.
***
منھنجي دل جي تون باغات پرين،
۽ منھنجي تون ڪائنات پرين،
توکي ناهي مناسب ڊاهي ڇڏڻ،
منھنجي اميد جي محلات پرين.
***
منھنجي دل تنھنجي محلات آهي،
تنھن منجهه نه ٻي ڪائي ذات آهي،
اچي محل مٺي آباد تون ڪر،
وڏي محل تي ٿي محنات آهي.
***
پرين اچ پُسون پاڻ برسات ۾،
ڪيون پيار ٻئي هاڻ برسات ۾،
مغيري سڄي رات ويٺي ڪٽي،
رڳو “مور”تو ڪاڻ برسات ۾.
***
ڏٺي ڏينھن تو ڪاڻ ڪيڏا ٿيا هن،
ڪشالا ملڻ لاءِ بي، ڏاڍا ڪيا هن،
نٿي ڪارگر ڪائي ڪوشش مغيري،
هتي ڊڀ دلڙي تي نسري ويا هن.
***
ساريون ڪانهه ۽ نسري ويا سـَرَ،
اڃان بي ڪئي تو ايڏي آهي ڍر،
هير ٿڌي بي گهُلي پئي ٿي،
هاڻي ته “مور”ڏي واپس تون ور.
***
هير گُهلي ٿي ٿڌڙي سائين،
ٺاري وڃ تون جندڙي سائين،
مند ملڻ جي واهجي آهي،
بيحد “مور”هي ڀلڙي سائين.
***
پرين منھنجي تون مجبوري آهين،
منھنجي دل جي خواهش سموري آهين،
هوا، باهه، پاڻي جيئن ماڻهوءَ کي گهرجي،
مغيري منھنجي لاءِ ضروري آهين.
***
هوا، باهه، پاڻي جيئن آهي ضروري،
کپي پيار جي ايئن، اسان کي کٿوري،
مغيري اوهان ريءَ جيئڻ آهي مشڪل،
پساهن ۾ پنھنجي ٿيندي هاڻ پوري.
***
چپ جي ڪنڊ چَڪي، مونڏي مرڪي تڪي، دل کسي تو وتي،
ساهه ٿڌڙا ڀري، “مور”بيٺو تڪي، دل کسي تو وتي،
سونھن سينگار سان، مرڪ مھڪار ۽ دل جي اسرار سان،
پير پائڻ ڪڏهن اچ مغيري پڪي، دل کسي تو وتي.
***
جڏهن کان اوهان جو ٿيس مان نشانو،
تڏهن کان اکين ۾ تنھنجو آستانو،
اٺئي پھر تسبي اوهانجي ٿو سوريان،
ملي ويو مغيري حُسن جو خزانو.
***
پرين دل جي جاگير ويران ٿي وئي،
خوابن جي تعبير حيران ٿي وئي،
مغيري جتي گل هيون گلزاريون،
اها ڌرتي اڄ آهي سنسان ٿي وئي.
***
زماني جي گردش جي گهيري ۾ آهيون،
اسان کوهه منجهه يا انڌيري ۾ آهيون،
نه ڪا لاٽ آهي نه ڪائي واٽ آهي،
مگر پيار جي پوءِ به پيري ۾ آهيون.
***
مٺي منھنجي اکين جي خانگاهه آهين،
منھنجي دل جي درشن جي بارگاهه آهين،
مغيري جي جيون جي تون روشني آن،
منھنجي واهه تون، چاهه ۽ ساهه آهين.
***