سنڌي ٻولي نياري آهي،
مڙني کان موچاري آهي.
شاهه، سچل ۽ سامي، راشد،
بيدل، رکيل بخاري آهي.
صدين کان تھذيب اسانجي،
ٽوپي، اجرڪ واري آهي.
سنڌو پنھنجي سھڻي ڌرتي،
گل ڦل ۽ گلزاري آهي.
سنڌي بيحد مخلص ماڻهو،
سورهه هاري ناري آهي.
جيجل جهولي واري لولي،
ٻھڳڻ ۽ ٻاجهاري آهي.
جا اک ميري تيري ڏسبي،
سا اک سمجهو ڌاري آهي.
سر ڌڙ، گهر ذر گهوري ڇڏبو،
ساهه کان وڌ هي پياري آهي.
ويري توسان جهيڙو هاڻي،
“مور” مغيري جاري آهي.