رات ڏس گذريو وڃي ٿي آ پرين.
آس ڀي رهجيو وڃي ٿي آ پرين.
حال منهنجي کي ڏسي اڄ هر سَکي،
مون مٿان مُرڪيو وڃي ٿي آ پرين.
تنهنجي اوسيئڙي ۾ ويٺي باک ٿي،
رات ڀي رُسيو وڃي ٿي آ پرين.
تنهنجي آمد جي خوشيءَ ۾ جا ملي،
مُرڪ سا موٽيو وڃي ٿي آ پرين.
مند ويئي ساڳ ۽ ڦولار جي،
ڪڻڪ ڀي نِسريو وڃي ٿي آ پرين.
منهنجي آکاڻي ٻُڌي مون کان ”شبير“،
هر ڪا اک رويو وڃي ٿي آ پرين.