هن جون اکيون تَر ڏسي حيرت لڳي.
اهڙو اڄ منظر ڏسي حيرت لڳي.
ڌاريا ڌرتيءَ تي قبضو ويا ڪري،
گهر ڌڻي بي گهر ڏسي حيرت لڳي.
ڪانه هئي نوري نه تڙ تي ڄام هو،
تڙپندي ڪينجهر ڏسي حيرت لڳي.
سونهن جون ڇوليون هُيون جت بار بار،
سا سُڃي بازر ڏسي حيرت لڳي.
مان اُڀو دروازي تي اُن لئه رهيس،
ويو مَٽي دلبر ڏسي حيرت لڳي.
شهر جي هر چؤنڪ تي چاڪنگ هئي،
ويو ڪُسي ڪونڌر ڏسي حيرت لڳي.
منهنجي اوڻاين کي هن ساراهيو،
پڙهندو ويو پيپر ڏسي حيرت لڳي.
مان نياپي تي ويس اُن ڏي ”شبير“،
بند هُن جو در ڏسي حيرت لڳي.