ساٿ قسمت نه پنهنجو ڏنو اي مٺا، تو به چاهيو گهڻو مون به چاهيو گهڻو.
پاڻ کي گڏ نه ماڻهن سَٺو دلربا، تو به چاهيو گهڻو مون به چاهيو گهڻو.
وس منجهان تو ۽ مون ڪجهه گهٽايو نه هو، هر قدم تي تڏهن ڀي ٿيون ناڪاميون،
ڪونه سمجهي سگهيس مان ويو ٿي هي ڇا، تون به چاهيو گهڻو مون به چاهيو گهڻو.
جن جي راهن ۾ رنڊڪ نه مون ٿي سَٺي، جن جي راهن مان ڪنڊا ٿي مون ميڙيا،
پنهنجي راهن ۾ رنڊڪ اهي ٿي پيا، تو به چاهيو گهڻو، مون به چاهيو گهڻو.
مون نه ڪنهن جي چئي جلدبازي ڪئي، راءِ پنهنجي هميشه مون قائم رکي،
منصفن کان ويا ٿي غلط فيصلا، تو به چاهيو گهڻو، مون به چاهيو گهڻو.
ڪانه ”شبير“ جي تو شڪايت ڪئي، ۽ نه شبير تنهنجي شڪايت ڪئي،
ڏوهه پنهنجو نه آ ڊوهه ماڻهن ڪيا، تو به چاهيو گهڻو مون به چاهيو گهڻو.