ڏک روز سهندي سهندي گذري پئي حياتي.
قسمت تي رئندي رئندي گذري پئي حياتي.
دردن کان دل اسان جي آزاد ڪانه ٿي آ،
سورن ۾ رهندي رهندي گذري پئي حياتي.
هر موڙ تي اکين مان بارش وسي رهي آ،
خود لڙڪ اُگهندي اُگهندي گذري پئي حياتي.
وچ سير ۾ لڙهون پيا باغي ٿيا ڪنارا،
ڇولين ۾ ٻُڏندي ترندي گذري پئي حياتي.
جنهن دم نظر کڻي ٿو دل کي ڳڀا ڪري ٿو،
پل پل ۾ مرندي جيئندي گذري پئي حياتي.
”شبير“ دل جون آهون دل جا هزار اُڌما،
شعرن ۾ لکندي لکندي گذري پئي حياتي.