روزيءَ جي ڳولا
ٿالهه هٿن ۾ ٻار کي
کپائي ڇولا.
ڪانه هئي ڪاري
دولت جي ئي آڙ ۾
وئي ماري ويچاري.
هو ڏس هارياڻي
کنيو وڃي ور لئه
لوٽي ۾ پاڻي.
سُڪو سنڌوءَ پيٽ
هيل به ٿيندو ڪينڪي
ڪَتي نه ڪو چيٽ.
هي به ويو گذري سال
اُڀريو نئين سج سان
نئون ڪو ڀؤنچال.
مون کي مٺي نور
اهو آهي آسرو
ايندين پڪ ضرور.
عجب آ تقدير
لٺيون جهلي ڀولڙو
کٽيو کائي فقير.
ٻهه ٻهه پرين ٿي
ويهي وڃڻي اوٽ مان
مون ڏي ڏسين ٿي.
تاجل تنهنجا پيار
وسري سگهندا ڪينڪي
مون کان سڀ ڄمار.