هن جو اچڻ ٿي نٿو سگهي.
منهنجو وڃڻ ٿي نٿو سگهي.
هن تي هِن هزار بندشون،
تڏهن ملڻ ٿي نٿو سگهي.
توکان سوا اي پرين ٻيو،
منهنجو سڄڻ ٿي نٿو سگهي.
تنهنجي سڄي سونهن تي غزل،
پورو لکڻ ٿي نٿو سگهي.
تنهنجي نظر تي جو ويو چڙهي
اُن جو بَچڻ ٿي نٿو سگهي.
مان ٿو زهر کي زهر چوان،
ماکي مکڻ ٿي نٿو سگهي.
ڪنهن ٻئي جو نانءُ اي ”شبير“،
مون کان وٺڻ ٿي نٿو سگهي.