منهن مَٽيو يارن صفا، پر مون نه يارن کي ڇڏيو
کوڙ ڀيرا ٿيا خفا، پر مون نه يارن کي ڇڏيو.
اڄ ٻُڌي منهنجو ڏکن ۾ ڪونه آيو ڪو لڙي
سُک ۾ هوندا ها ڪَٺا، پر مون نه يارن کي ڇڏيو.
مون سان گڏ جيڪي سفر ۾ ها بهانا تن ڪيا
سمجهي ويس آهن ٿڪا، پر مون نه يارن کي ڇڏيو.
مون ڪئي هر حال ۾ ڪوشش نڀائڻ جي ”شبير“
هو ويا ٿيندا جدا، پر مون نه يارن کي ڇڏيو.