سُک سج جو اُڀاريو ٿئي رات ختم ڀل
روشن ٿئي زمانو ۽ ٿين فرض ادا ڀل
هر شهر کي ”شبيّر“ ڏيو آڻي اوهان شعور
انسان جي رڳ رڳ ۾ اچي خوب وفا ڀل.
نه ضمير پنهنجي کي ڪو داغ ڪريو
وڏيري جي در تي سلامي نه ڪريو
پکين جيئن آزاد اُڏرو فضا ۾
ڪا شبير ڪنهن جي غلامي نه ڪريو.
اسان عِلم کي ئي پرائڻ ٿا چاهيون
جهالت منجهان جند ڇڏائڻ ٿا چاهيون
ڇڏي گهگهه اوندهه، وڌي روشنيءَ ڏي
نئين لاٽ يارو جلائڻ ٿا چاهيون.