بار ڏکن جو آيو هوندئي.
پوءِ گهڻو پڇتايو هوندئي.
ڏاڍن ساڻ رُٺو هوندين تون،
ڪونه انهن پرچايو هوندئي.
جنهن جي خاطر مون سان رٺين تون.
ڪونه اهو ڪم آيو هوندئي.
ديوانا ٿيا هوندا ڪيئي،
جيئن نقاب هٽايو هوندئي.
درد ”شبير“ وڪوڙيو هوندئي.
ڳل سان ڪنهن نه لڳايو هوندئي.