اها سِڪ آ ساڳي اسان جي اکين ۾.
ڪمي ڪانه آئي ڪڏهن چاهتن ۾.
سندس ساڳي عادت رهي، ڪونه آيو،
مگر ديد ساڳي اسان جي دڳن ۾.
ڪنديون پيون اچن ناچ ٿڌڙيون هوائون،
ڍڪيو پيو اچي منهن پرين بادلن ۾.
نئون سال ۽ نئين صدي نيٺ آئي.
اسان کي رکو ٿا اڃا آسرن ۾.
چيو تو ته ورندس نمورين پَچڻ تي،
مٿان ٻوُر پئجي نئون ويو نمن ۾.
اسان کي ڌڪاري اوهان آ ڇڏيو پر،
اوهان کي وهاريو اسان پنهنجي مَن ۾.
سڄي دنيا محنت ۾ مصروف آهي،
سنڌي ماڻهو هاءِ، اڃا هوٽلن ۾.
ويا سال گذري وڏي ڳالهه ناهي،
لڳي وينديون آهن صديون آجپن ۾.