مان هن کي وڻڻ لئه تيار ٿيو.
ويٺو هان سڄڻ لئه تيار ٿيو.
هن ڪيڏي وڏي دل آهي رکي،
سڀ ڪجهه آ ڇڏڻ لئه تيار ٿيو.
ڪاوڙ مان لکيل سڀ لفظ سندس،
واپس آ وٺڻ لئه تيار ٿيو.
محبوب سڪايو خوب مگر،
هاڻي ته ملڻ لئه تيار ٿيو.
بزدل جي حياتي ڪهڙي آ،
مارڻ يا مرڻ لئه تيار ٿيو.
دشمنن ته ڏسو درياء جي مٿان،
ڌاڙي آ هڻڻ لئه تيار ٿيو.
مون آھ ٻڌو ته اچي ٿو ’شبير‘،
ويٺو هان ملڻ لئه تيار ٿيو.