تو لکي جيڪا چٺي لک ٿي لهي
مون اکين تي سا رکي لک ٿي لهي.
تنهنجي الفت جو ڪيان ڪهڙو بيان
تنهنجي هڪ هڪ بي رخي لک ٿي لهي.
پيار جي اقرار جي مون ڏي منڊي
تو مُڪي جا سوکڙي لک ٿي لهي.
پاڻ ۾ کيچل ڪندي جا اي پرين
تنهنجي پئي چوڙي ٽٽي لک ٿي لهي.
ان جي قيمت ڪين ٿي سگهجي ڪٿي
تنهنجي هڪڙي ئي مِٺي لک ٿي لهي.
بار سِر تي اڻ ميا مون لئه سهي
جا ڏنئي مون کي خوشي لک ٿي لهي.
تو مڃيو آ يار منهنجو آ ”شبير“
ڳالهه جي آهي سچي لک ٿي لهي.