آ ته هڪ ٿي وڃون پيار جي ڇانوَ ۾.
تون منهنجي هانوَ ۾ مان تنهنجي هانوَ ۾.
تنهنجي زلفن اکين ۽ لبن تي لکان،
قيد مون کي ڪيو تو ڪهڙي ڏانوَ ۾.
پيار ايڏو وڏو جيڏي دنيا وڏي،
پيار ماپي نه سگهجي ٿو ڪنهن ٿانوَ ۾.
تون چوين ٿو سُڃاڻان نٿو مان ”شبير“،
مان سُڃاپان سڄڻ ٿو تنهنجي نانوَ ۾.