شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

نه آهيان ڪا پيغمبر...

نه آهيان ڪا پيغمبر...
نه هي ڪو الهام آهي!
الهام جي ڪهڙي ضرورت
مون کي آهي ڪا ڀلا؟
سور منهنجا ايترا
وقت سِر آهن پڪا...
ڇا اڃان تائين ڀلا
هو پنهنجي اندر ناهن لٿا؟
فلسفو آ زندگيءَ کان
پاڻ ويهي مون سکيو...!
وٺندي رهي آ امتحان
روز مون کان زندگي
پاس ٿيان يا فيل ٿيان
ناهي سندس ڪو واسطو...
روز پرچو هڪ نئون
مون کي ڏئي ٿي زندگي
پوءِ ڀلا مان ڇو هجان؟؟
منتظر الهام جي!!

Neither Apostle I Am…
Neither apostle I am,
Nor receiving revelations
I don’t need any revelations!
Sorrows, I have received so far,
have taught the
lessons to lead life
have they not seen within
The philosophy of life
I have learnt myself
Life is testing me daily
Whether I fail or pass
Life has no concern for it
I am getting new questionnaire from life
Why do then wait for revelations?