شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

ڪا ياد بڻجي ويندين

ڪا ياد بڻجي ويندين،
وقت جو گهاءُ بڻجي ويندين.
ڪڏهن ساري مُرڪي پوندس،
ڪڏهن ڳوڙهن جي لار بڻجي ويندي.
وقت ڪيڏو ڪٺن اهو هوندو،
ڪنهن ٻي گلي جو هار بڻجي ويندين.
اڄ اکين ۾ منهنجي رهين ٿو،
پوءِ ڪنهن جو خواب بڻجي ويندين.
دل جي گهنگهور فضا ۾،
ڪوئل جي ڪوڪ بڻجي ويندين.
سُر به روئندا جنهن تي شايد،
اهڙو ڪو راڳ بڻجي ويندين.

Will Be A Memory
Will be a memory
Will become a wound of time
Will smile to recall you often
Will be stream of tears some times
Too difficult time that will be
When you will be garland of someone’s neck
You reside in my eyes today
Will be dream of someone’s eyes
In the rainy weather of heart
You will be screech of Cuckoo
Weep tunes as well
Will be such a song