شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

چنڊ ٿيو زرد آهي

چنڊ ٿيو زرد آهي،
هوائن ۾ رڳو درد آهي.
ماحول ٿيو آهي ماٺ،
موسم ٿي وئي سرد آهي.
روشني هوندي به اونداهي..!
راهه تي هليو ڪو بي درد آهي.
فطرت جي آهي شاهڪاري،
درد پاڻ ئي همدرد آهي.

The Moon Is Yellow
The moon is yellow
Air is filled with sorrow
Everywhere it’s silence
The weather is cold
Despite of light, darkness prevails
Mournful is on the way
Its miracle of the nature
Sorrow itself is sympathizer