شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

دل جي موسم مٽجي رهي آهي

دل جي موسم مٽجي رهي آهي،
خزان نظر اچي رهي آهي.
خوشين جا گل سڀ مرجهائن پيا،
زرد هوا اهڙي گُهلي رهي آهي.
ٻج نفرتن جا ڇو ڦٽي پيا آهِن؟
ڌرتيءَ تي به سنگدلي نظراچي رهي آهي.
دل چري توکي ڪيئن مان سمجهايان؟
هن جي دل توکان هٽي وئي آهي.
چراغ ڪيڏا به کڻي مان ٻاريان.
روشني خود کان لڪي رهي آهي.
هُن جي منزل ڪٿي آهي اڳتي،
هر ادا هن جي چغلي هڻي رهي آهي.

Weather Of Heart Is Changing
Weather of heart is changing
Autumn is approaching
Flowers of happiness wither away
Wind of sorrows is blowing
Why seeds of hatred have sprouted?
Implacability can be seen on earth
How to console, crazy heart?
He has gone away from you.
Though, I lit many lamps
Light is hiding itself
His destination is somewhere ahead,
His face is exposing his lies