شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

غافل غفلت ۾ آهين

غافل غفلت ۾ آهين
پاڻ سڃاڻي سگهين نه تون..
سڃاڻڻ هُن کي هليو آهين!
حال تون جنهن کي ڄاڻين پيو
بيٺل ماضيءَ ۾ آهين..
ڪيڏي غفلت ۾ آهين!
جنس ۾ پاڻ کي مرد ٿو ڄاڻين
اندر ۾ عورت به آهين..
ڪيڏي غفلت ۾ آهين!
ڪٿي ٿو ڊوڙين مسجد ڏي
ڪٿي ٿو گهنڊ مندر ۾ وڄائين..
ڪنهن جي ڳولا ۾ آهين؟
ناقص عقل رهيو آهين
مڳيءَ ۾ پوءِ به سدا آهين..
ڪيڏي غفلت ۾ آهين!
پاڻ کي ڪُل تون سمجهين پيو
ذرو تون ان ڪُل جو آهين..
ڪيڏي غفلت ۾ آهين!

Ignorant In Oblivion

Ignorant in oblivion
Can’t recognize your ownself
Trying to recognize Him!
That you consider present,
It is actually past
How ignorant you are!
You think you are a man
But a female resides in you
How ignorant you are!
Somewhere rush towards mosque
Sometimes ring the bells of Mandir (Temple)
Whom you are searching for?
You are devoid of wisdom
But proud as usual
How ignorant you are!
You think yourself whole
But you are tiny part in that all
How ignorant you are!