ڏکن ۽ بُکن مجبور ڪيو..
نوشهري کان ڌڪي دور ڪيو.
سپنا سينگاري اکين ۾ هليا،
دشمن سپنن کي چُور ڪيو.
منهنجي ڌرتيءَ در پنهنجا کولي سدا،
ڀائر بلوچن کي ڀاڪرن ۾ ڀريو.
ڌرتي منهنجي بڻجي مهمان خانو،
آڌر سڀن جو آ ڀرپور ڪيو.
سنڌ ڄاوا ڪٺا هِن گوادر ۾،
تاريخ آ ڪهڙو هي ڪلور ڪيو.
وفاق بڻيو آ ابو سڀن جو،
پر هاڃي اهڙي تي ڇو خاموش رهيو.
جنگ تنهنجي ته ظالم سان هئي،
ٻانهن ٻيليءَ تي تو ڇو وار ڪيو؟
2017 تي بلوچستان ۾ نوشهري جي مزدورن جي قتل تي لکيل
Suffering And Sorrows..
Sufferings and sorrows compelled them
Pushed away from Noshero Feroz
Carrying many dreams in eyes they left
The rival broke all
My land always welcomed Baloch Bretherns with open arms
My land is always an Inn for people
Always welcomed everyone
Sons of Sindh are slaughtered in Gawadar
History has become so cruel
Federation has become father of all provinces
Why is quiet on such casualties
You had war with oppressor
Why you attacked on friend?