شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

لفظن جا جادوگر

اکيون کُلندي ئي...
ڪنن تي لفظن جو،
جادو ۽ زهر اوتجي ٿو...
لفظ جادو به آهن ته زهر به...
يقين به بي يقيني به...
زندگي به موت به...
ڪڏهن خوف آهن...
ڪڏهن تحفظ...
ڪڏهن بک ۽ بدحالي،
ڪڏهن عيش ۽ خوشحالي،
ڪڏهن زنجير ٿا پارائين...!
ڪڏهن آزاديءَ جا خواب ٿا ڏيکارين...!
لفظ ٻج آهن...
ذهنن ۾ ڦٽن ٿا!
فصل تيار ڪن ٿا!
غلام ڪن ٿا...
ڪڏهن ذهنن کي...
ڪڏهن روحن کي...
لفظن جا جادوگر،
زهر به امرت ڪري اوتين ٿا...!
مون کي انهن لفظن لاءِ،
ترياق کپي...
سچ ۽ محبت جي ڪا ڳالهه کپي...!
ذهني آزاديءَ جي ڪا باک کپي...!

Magicians Of Words

As eyes open
Poison of words
Is poured in ears
Words are magic, words are poison
Belief as well as disbelief
Life as well as death
Sometimes fear
Sometimes protection
Sometime poverty and paucity
Sometimes comfort and pleasure
Sometimes enchain
Sometimes become dream of independence
Words are seeds
They grow in minds
Prepare yield
They enslave
Sometimes souls
Sometimes minds
Magicians of words
Pour poison in ears as elixir
I need antidote of such words
Need love and truth
Need dawn of freedom of thoughts