شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

سالن جو حساب آهي

سالن جو حساب آهي،
سالن جو ڪتاب آهي.
عمر جي عجائب گهر ۾،
هر پل جو جواب آهي.
ڏسي خود کي ٿي ڇرڪي،
پڙهڻ لاءِ ڄڻ ڪو نصاب آهي.
خود سان ملڻ کانپوءِ،
عمر سندس لاءِ بي حساب آهي.
دل ۾ جوان جذبا،
پوءِ ڇو حجاب آهي.
ٿي هوءَ تڪي پئي خود کي،
خود لئه لاجواب آهي.

It’s Debit And Credit Of Years

It’s debit and credit of years
It’s ledger of years
In the museum of life
Answer of every moment is available
She’s shocked to see herself
She herself is a syllabus
After seeing herself
Life’s limitless for herself
Tumultuous feelings are in heart
Why there is diaphanous between
She stares herself
She’s matchless for herself