شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

پکي ابتي اڏار ۾ آهن

پکي ابتي اڏار ۾ آهن...
هِردو حيران آ ڪهڙي پچار ۾ آهن؟
رڳو گونجار ٽهڪڙن جي آ هُتي،
ٽهڪ خوشين جي انتظار ۾ ناهن...
هوائن جي ڇهاءُ ۾ آ عجب نرمي،
صبح و شام ڪهڙي گفتارَ ۾ آهن؟
خوشين جي کوٽ ڪابه ڪانهي اُتي،
ڪهڙا خزانا هي اُپٽار ۾ آهن؟
دل نه ميري ڏسان اُتي ڪنهن جي،
مڻيا ڪهڙا هي تار ۾ آهن؟
جسم رڳو ڇا روح به ڏسان ٿي آزاد...
سڀ لڳي ٿو ڪنهن خمار ۾ آهن...
نانءُ پنهنجو نه آهي پيارو رڳو،
عجب سڀ رشتا اعتبار ۾ آهن...
دل ٿي چاهي رهي پوان جيڪر،
پر پکي فطرت جي اُڏار ۾ آهن...

Thoughts Are In Contrary Flight

Thoughts are in contrary flight
I wonder, In which mood they are,?
Only echo of laughters is there
Laughters take place without any reason
Tenderness is in air,
What morning and evening communicate to eachother!
No dearth of pleasure is there
What treasures do they discover?
Every heart seems clear
Which thread, these pearls are knitted?
Not only hearts are mirthful
The soul and thoughts are also joyful
All seems intoxicated
Self is not being loved here
All relations are in trust
I wish to live in the past
But nature pulls me back in present