شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

ڪيڏو آ ڏکيو سمجهڻ انسان کي

ڪيڏو آ ڏکيو سمجهڻ انسان کي،
دوکو روز ڏئي ٿو انسان، انسان کي.
روپ ۾ ڪنهن جي ٻهروپ آهي لڪل،
ڪهڙي خبر آ هِن دلِ نادان کي.
ڪلهه ٿي کيڪاري ويهاريو جن کِلي،
اڄ ٿا چاڙهن ڪڙو مڪان کي.
منزل تي پهچائڻ لاءِ رهبر ٿيا،
سي ئي ڦرين ٿا مهمان کي.
ڪنهن تي ڪيئن ڪجي ڀلا ڀروسو،
سڀڪو لڪائي هلي ٿو اندر شيطان کي.

Humans Are Incomprehensible

Humans are incomprehensible
Human deceives one another all the time
Disguises real face from others
Heart does not know the reality
Who welcomed with smile yesterday
Have locked their door today
Leaders to lead towards destination
Turned themselves as plunderers
How could repose trust in some one?
Everyone conceals devil within