شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

ڪهڙي بازار ۾ هوءَ وڪامي ٿي؟

ڪهڙي بازار ۾ هوءَ وڪامي ٿي،
روز وڪجي وري وڪامي ٿي.
عُمر هن جي غريب جي ڏيئي وانگر،
پَلَ ۾ ٻري وري اجهامي ٿي.
لڳي ٿي قبر جي چادرن وانگر،
هر هر پئي وڪامي ٿي.
سُورَ ميڙي کڻي ٿي هوءَ جڳَ جا،
نور ڏيئي هوءَ سدا وسامي ٿي.
دِلرُبا بڻجي نه سگهي هوءَ ڪنهن جي،
دل کي ڪنهن جي نه هوءَ اگهامي ٿي.

Where She Is Being Sold?

Where she is being sold?
She is traded time and again
Her life resembles like earthen lamp of poor
Lit on and extinguish, and lit on
She is like the sheets of graves
Taken off for selling in markets again and again
Amassing the sorrows of the world
Giving off her lights, she goes off
She could not become the beloved of someone
She is not chosen by any heart