شاعري

آءُ تہ سندرتا ڳوليون

زاهدہ ابڙو جي شاعريءَ ۾ خوبصورتي آهي، سندس خيال پڙهڻ کانپوءِ اوهان تي هڪ عجيب ڪيفيت طاري ٿي وڃي ٿي. اهو سندس ڪمال آهي جو سادن لفظن سان پڙهندڙ کي خيالن جي هڪ نئين دنيا ۾ وٺي وڃي ٿي. زاهدہ جي شاعريءَ ۾ خيالن جي خوشبو مھڪي ٿي ۽ هر دفعي نئين انداز سان مھڪي ٿي. سندرتا جي متلاشي شاعرہ هر ڪوجهي شيءِ ۾ بہ سندرتا ڳولھي ٿي، لفظ پوپٽ سندس مٿان الھام جيان لھن ٿا، هوءَ زبردست طريقي سان لفظ پوپٽ پڪڙي ڪاغذ جي چھري کي سجائي ٿي. سندس شاعريءَ ۾ انڊلٺ جھڙا رنگ آهن، 

Title Cover of book آءُ تہ سندرتا ڳوليون

ڪيڏو ڪلور ٿيو هوندو

ڪيڏو ڪلور ٿيو هوندو،
ڌرتيءَ ڌڻي، ڌڪيو ويو هوندو.
مان سان ڪنهن معتبر بڻجي،
ڪنهن جي حقَ تي هٿ رکيو هوندو...
آريا بڻجي ڌرتيءَ تي ڪي آيا،
ريٽو ڌرتيءَ کي تن ڪيو هوندو...
قاسم جي ڦورن ۽ جلادن،
ڪيئن ننگن کي ننگو ڪيو هوندو!
تاتارين ۽ ترخانن جي حملن سان،
سنڌ جو سَنڌُ سَنڌُ ڏکيو هوندو...
ڌارين ڀير تي هڻي ڏونڪو،
دراوڙن کي هتان تڙيو هوندو...
اڄ به هو ڌرتيءَ ڄائو ڪٿي،
قسمت پنهنجيءَ تي رُنو هوندو...
اک پَٽ ٿي سجاڳ ڌرتيءَ ڄاوا،
جابر وري اڄ ڪٿي سنبريو هوندو...

What Brutality Had Happened

What brutality had happened
The indigenous had been pushed back
Posing to be respectable someone
Rights had grabbed of someone
Entered as an Arya once
That had played Holi of blood on the earth
Plunderers and robbers of Qasim
How disrespected respectable women
With the attacks of Tataris and Turkhans
Every joint of Sindh had pained
Invaders with open announcements
Forcedfully pushed out Darawars
Even today the son of soil
Had cried on this bad luck
Wake up be wise, Oh! son of soil
The savage have got ready some where again