الطاف شيخ ڪارنر

آرڪٽڪ سرڪل جي آس پاس

ھن ڪتاب ۾ لڳ ڀڳ 72 مضمون شامل آهن، جن ۾ دنيا جھان جا سؤ کان مٿي موضوع بحث هيٺ آندا ويا آهن. ڪتاب جو وڏو حصو ”آرڪٽڪ سرڪل“ وارن ملڪن تي مشتمل آهي، جنھن ۾ سوَين دلچسپ ڳالھيون پڙهڻ لاءِ موجود آهن. اتي جون ريتون، رسمون، سمھڻ، کائڻ پيئڻ، مرڻ، سواري ڪرڻ جا انوکا مثال ڏنا ويا آهن، انھن جي وچ ۾ الطاف شيخ پنھنجي Social Science بابت حاصل ڪيل ڄاڻ بہ ڏيندو ويو آهي. ساڳي وقت  الطاف شيخ ايران، خراسان، افغانستان، اُزبڪستان، آذربائيجان، ترڪمنستان ۽ ٻين وچ ايشيائي رياستن جي علم ادب، مذهب، ماڻهن، حاڪمن، ويڙهاڪ ٽولن جو جھڙي ربط ۽ ضبط سان ذڪر ڪيو آهي. ان مان سندس تاريخ، جاگرافي، مذهب ۽ سماجي رَوين بابت مطالعي جو اندازو لڳائي سگهجي ٿو. ڪتاب ۾ مسجدن بابت مضمونن سان گڏ اتر قطب جي ملڪن ۽ دنيا جي آڳاٽن شھرن بابت ھڪ اھم مضمون پڻ شامل آھي.

  • 4.5/5.0
  • 13
  • 3
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book آرڪٽڪ سرڪل جي آس پاس

هڪ کان وڌيڪ مشرق ۽ مغرب

هتي هڪ دفعو وري به اها ڳالهه لکندو هلان ته جيڪي ماڻهو رڻ پٽ، ميدانن تي رهن ٿا يا سمنڊ جي ڪناري يا ٻيٽ تي ۽ اهي هر روز سج کي افق پٺيان لهندو ۽ اڀرندو ڏسن ٿا اهي ان ڳالهه کان واقف آهن ته سج هر روز ساڳي هنڌ تي نه لهي ٿو ۽ نه ساڳي هنڌ تان اڀري ٿو. هن جي روز اها پوزيشن کاٻي کان ساڄي شفٽ ٿيندي رهي ٿي، ڇهن مهينن بعد اها واپس شفٽ ٿئي ٿي. سج جي اڀرڻ جي مختلف مشرقن جو وچ ڪبو ته اُها اِها پوزيشن آهي جڏهن ڏينهن ۽ رات هڪ جيڏو ٿئي ٿو. منهنجي خيال ۾ هي سج اڀرڻ ۽ لهڻ جا مختلف اوڀر ۽ اولهه آهن جن بابت رب پاڪ قرآن شريف ۾ فرمائي ٿو ۽ عرب ان کان چڱي طرح واقف هئا. سوره الرحمان جي سترهين آيت آهي ته رب المشرقين وَ رَبُ المَغرِبَينِ. (ٻنهي اوڀر طرفن جو رب ۽ ٻنهي اولهه طرفن جو رب)
يا سوره المعارج جي چالهين آيت آهي ته:
فَلاَ اُقسِمُ برَبِ المَشَارِقِ والمَغَارِبِ. 70:40 (پوءِ قسم ٿو کڻان اڀرندن ۽ الهندن جي پالڻهار جو-)
هڪ انگريزي ترجمي ۾ ته بلڪل هن ريت آهي ته:
Lord of all points in East & all points in the West…
ٽرانڍهام ناروي جي گادي واري شهر اوسلو ۽ برگن بعد ٽيو نمبر وڏو شهر آهي. ان ۾ ڪو شڪ ناهي ته ٽرنڍهام ڪافي وڏو شهر آهي پر هن پاسي اوسلو کان علاوه هر شهر جي آدمشماري تمام گهٽ آهي. هينئر پئي ڏٺم ته ٽرنڍهام جي آدمشماري ٻه لک کن آهي پر جڏهن 1960ع واري ڏهاڪي جي آخري سالن ۾ ٽرنڍهام آيو هوس ته مونکي ياد آهي ته هن شهر جي آدمشماري سٺ هزار هئي. ڪراچي، ڪلڪتي ۽ چٽگانگ جهڙن بندرگاهن جي مقابلي ۾ هتي صبح پهر شهر جي روڊن رستن تي يا گهٽين ۾ ڪو ماڻهو ڇيڻو يا ٻار ٻچو نظر نٿي آيو. ڄڻ راڪاس گهمي ويو ٿي. اهو ان ڪري جو هر مرد عورت ڪم تي ۽ ٻار اسڪول ۾ هليا ويا ٿي. مڪاني ماڻهن ٻڌايو ته ايتري رونق به اونهاري ۾ آهي جو روشني گهڻي آهي ۽ سيءُ گهٽ آهي نه ته سياري ۾ جڏهن رات ويهه ٻاويهه ڪلاڪن جي ٿئي ٿي ۽ ٿڌ تمام گهڻي پوي ٿي هر ڪو گهر ۾ لڪيو پيو آهي.