الطاف شيخ ڪارنر

آرڪٽڪ سرڪل جي آس پاس

ھن ڪتاب ۾ لڳ ڀڳ 72 مضمون شامل آهن، جن ۾ دنيا جھان جا سؤ کان مٿي موضوع بحث هيٺ آندا ويا آهن. ڪتاب جو وڏو حصو ”آرڪٽڪ سرڪل“ وارن ملڪن تي مشتمل آهي، جنھن ۾ سوَين دلچسپ ڳالھيون پڙهڻ لاءِ موجود آهن. اتي جون ريتون، رسمون، سمھڻ، کائڻ پيئڻ، مرڻ، سواري ڪرڻ جا انوکا مثال ڏنا ويا آهن، انھن جي وچ ۾ الطاف شيخ پنھنجي Social Science بابت حاصل ڪيل ڄاڻ بہ ڏيندو ويو آهي. ساڳي وقت  الطاف شيخ ايران، خراسان، افغانستان، اُزبڪستان، آذربائيجان، ترڪمنستان ۽ ٻين وچ ايشيائي رياستن جي علم ادب، مذهب، ماڻهن، حاڪمن، ويڙهاڪ ٽولن جو جھڙي ربط ۽ ضبط سان ذڪر ڪيو آهي. ان مان سندس تاريخ، جاگرافي، مذهب ۽ سماجي رَوين بابت مطالعي جو اندازو لڳائي سگهجي ٿو. ڪتاب ۾ مسجدن بابت مضمونن سان گڏ اتر قطب جي ملڪن ۽ دنيا جي آڳاٽن شھرن بابت ھڪ اھم مضمون پڻ شامل آھي.

  • 4.5/5.0
  • 13
  • 3
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book آرڪٽڪ سرڪل جي آس پاس

ولايت ۾ رهندڙ ٻارن تي خاص نظر رکڻ کپي

سياڻن جو چوڻ آهي ته ٻارن تي نظر رکجي ڀلي هو ڪٿي به هجن. پاڪستان يا مصر يا ڪنهن ٻئي اسلامي ملڪ ۾ هجڻ ان ڳالهه جي گئرنٽي ناهي ته ٻار جي تربيت آٽوميٽڪ بهتر ٿي ويندي. اسانجي ملڪ پاڪستان کي ئي کڻي ڏسو جيڪو جيتوڻيڪ مسلمانن جو ملڪ ٿو سڏجي پر اتي به جيڪي ڪم ٿين پيا ڇا اهي اسلامي آهن؟ هر سال ڪچي شراب پيئڻ سان ڪيترا ماڻهو مرن ٿا؟ ڪچو يا ولائتي شراب غير مسلم يعني هندن جي پيئڻ لاءِ وڪرو ٿئي ٿو پر ماڻهن جي مرڻ وقت خبر پوي ٿي ته گهڻا ته مسلمان مئا آهن ۽ نه رڳو مرد پر عورتون به! اسان جو ڇا اسلامي ماحول آهي جتي وياج خوري ۽ هيروئن ۽ چرس جو وڪرو مسلمان ڪن ٿا. وڏين ڏاڙهين سان ڊاڪٽر جيڪي ڊيوٽي نه ڪري حرام جو پگهار ته کائين ئي کائين ٿا پر موقعو ملڻ تي سرڪاري اسپتالن جون دوائون ۽ مريضن جي کاڌي جا پئسا به کايو وڃن. پوليس، واپڊا جهڙن ادارن ۾ ته ڇا پر تعليم کاتي ۾ جنهن کي جتي بُلُ لڳي ٿو ڀينگ ڪيو ويٺو آهي.... ٻيا ته ٺهيو پر اسان جي اديبن ۽ شاعرن به تعليمي ادارن جا وائيس چانسلر ۽ پرنسيپال ٿيڻ تي يا ادبي ادارن جا چيئرمئن ٿيڻ تي، پبلڪ جي پئسي سان پنهنجا کيسا ڀريا آهن. آئون هميشه ملائيشيا جي مئرين اڪيڊميءَ جو مثال ڏيندو آهيان ته ان وانگر اسان وٽ سنڌ ۾ به اسان جي تعليمي ادارن ۾ وڏيون پوسٽون مردن کي ڏيڻ بدران عورتن کي ڏيڻ کپن جو عورتن ۾ ڪرپشن جي tendency نه برابر آهي. منهنجي اها ڳالهه ٻڌي منهنجي خيرپور جي هڪ پروفيسر ڏک جو اظهار ڪيو ته ”سائين! اسان سنڌين جي ته قسمت اهڙي خراب آهي جو هتي ڪنهن عورت کي سربراه ٿو ڪجي ته اها مرد کان به ٻه هٿ وڌيڪ ڪرپشن ٿي ڪري.“
سو ڳالهه آهي ته ٻار ڪٿي به رهن والدين جو ڪم آهي ته پنهنجن ٻارن تي نظر کن (مانيٽر ڪن) هنن کي اخلاق سيکارين، ڏوهن کان پري رهڻ جي تلقين ڪن. ڪجهه به هجي سئيڊن، ناروي جهڙن ملڪن ۾ جي ڇوڪرا ۽ ڇوڪريون ڊانس ڪن ٿيون، اڪيلو گهمن ٿيون (Dating ڪن ٿيون) بيئر ۽ سگريٽ ڇڪين ٿيون ته اهو اتي جي ماڻهن جو ڪلچر آهي چوري چڪاري، رشوتخوري يا نقلي دوائون، ملاوٽ وارو کير يا مئل جانور جو گوشت وڪڻڻ جو ڏوهه ته نٿيون ڪن. ان معاملي ۾ هنن کي پنهنجن ماڻهن ۽ ملڪ جو خيال آهي، قانون جو خوف آهي. توهان ڪنهن کير واري يا ڪاسائيءَ کي Son of a bitch (ماءُ تي گار) ڏئي سگهو ٿا پر ڪنهن تي اهو الزام نٿا هڻي سگهو ته تون کير ۾ پاڻي ملائي وڪڻين ٿو يا ڪنهن مئل جانور جو گوشت وڪڻين ٿو. هن کان ڪڏهن به برداشت نه ٿيندو، ڇو جو ولايت ۾ اهڙي ڪنهن ڏوهه جو ڪو سوچي به نٿو سگهي. اسان جي واپارين زهريلو کير، پاروٿو گوشت، نقلي دوائون، ملاوٽ وارا کاڌا عوام کي کارائي ايندڙ ٽهين کي مفلوج ڪري ڇڏيو آهي. وڏيرن، سياستدانن، ڪامورن اسانجي مسڪينن ۽ غريبن جي زندگيءَ سان راڱا ڪري ڇڏيا آهن ۽ اسان مسلمان ٿا سڏجون!
ناروي جهڙي ملڪ ۾ جتي ڪنهن پاڪستانيءَ جو ڪنهن فيلڊ ۾ نالو نشان نه هو اڄ اسان جا پاڪستاني ڪيترن ئي شين ۾ اهم مقام ماڻيندي نظر اچن ٿا ۽ انهن ۾ گهڻائي انهن پاڪستانين جي آهي جن جو سيڪنڊ جنريشن سان واسطو آهي يعني اهي انهن پاڪستانين جو اولاد آهن جيڪي 1970ع واري ڏهاڪي جي شروعات ۾ هنن ملڪن (ناروي، ڊئنمارڪ، سئيڊن، فنلنڊ) پاسي پورهئي، مزوري يا سياسي پناهه لاءِ اچي، هتي رهي پيا. مون کي ياد آهي ته 1990ع ۾ هتي ڄاول هڪ پاڪستاني ڇوڪري فقط پوليس واري ٿي هئي ته اسان کي ان جي به خوشي ٿي هئي ته گورن جي ملڪ ۾ هڪ ايشيائي ڇوڪري، سا به اسان جي ملڪ جي پوليس ڊپارٽمينٽ جو امتحان پاس ڪري پوليس آفيسر ٿي آهي ۽ هن ملڪ جي ٻولي فر فر ڳالهائي ٿي. مون ان ڇوڪريءَ جو انٽرويو ۽ زندگيءَ جو احوال انهن ڏينهن جي سفر نامن مان هڪ ۾ ڏنو هو ۽ پڙهندڙن کي حيرت ٿي هئي جو اسان جي پنهنجي ملڪ ۾ ئي ڪي ايڪڙ ٻيڪڙ عورتون پوليس کاتي ۾ آيون هيون. پر هاڻ رڳو ناروي ملڪ تي نظر ٿي وجهجي ته ڪيترن ادارن: سرڪاري کاتن کان ٽي وي، ميوزڪ ۽ فلمن ۾ پاڪستانين جو نالو ٻڌجي ٿو. ڪيترا پاڪستاني مرد توڙي عورتون ڊاڪٽر، انجنيئر ۽ وڪيل ته آهن پر شاعر، اديب ۽ سياستدان به آهن جيئن مٿين ڇوڪري هاديا جو ذڪر ڪيوسين جيڪا گاديءَ واري شهر اوسلو جي نمائندگي ڪري ٿي يعني پارليامينٽ جي ميمبر ۽ ملڪ جي وزير ثقافت آهي. ٻيون فيلڊس ته ڇڏيو، گورن جي ملڪ ۾ گورن جي مقابلي ۾ اسان جي ملڪ جي ڇوڪري حسن جو مقابلو پئي کٽي. عطيه بانو قمر جيڪا هڪ سال جي هئي ته پاڪستاني ماءُ پيءُ سان گڏ ناروي ۾ آئي. 2011ع ۾ جيڪو برلن ۾ Queen of the World حسن جو مقابلو ٿيو ان ۾ به عطيه بانوءَ حصو ورتو هو. عطيه بانو ناروي جي ٽي ويءَ تي نارويجيئن ٻوليءَ ۾ ڊراما ۽ گانا به ڳايا آهن، خاص ڪري نارويجيئن ٽي وي شو “Charter feber” ۾. اهي شو اسان سئيڊن جي ٽي ويءَ تي به ڏٺا جو سئيڊن، ناروي ۽ ڊئنمارڪ وارن جي ٻولي هڪ ٻئي سان گهڻو ملي ٿي. اهو آهي ته عطيه بانو ماءُ پيءُ کي گهر ۾ پنجابي ڳالهائيندو ٻڌي پاڻ به چڱي خاصي پنجابي ڳالهائي ٿي ۽ ڪجهه سال اڳ اهي خبرون آيون هيون ته ڪئناڊا ۾ رهندڙ پاڪستاني پنجابي ۽ انڊيا جي سکن عطيه بانوءَ کي ٽورنٽو ۾ گهرائي راڳ جي ڪنسرٽ ڪئي ۽ سندس سريلي سُر کي تمام گهڻو ساراهيو. مون جانچيو ناهي پر مونکي لڳي ٿو ته سندس نارويجين ۽ پنجابي گانا ضرور يو ٽيوب تي هوندا.