تون ڪيئن مسلمان ٿيئينءَ؟
“جڏهن آئون 18 سالن جي ٿيس ته ڪنهن دوست مون کان پڇيو ته منهنجو مذهب ڪهڙو آهي؟ مون هن کي ڀرپور ايمانداريءَ سان جواب ڏنو ته:
I am Christian on paper but I feel like Muslim in my heart
(يعني ڪاغذ پٽن تي ته منهنجو مذهب عيسائي آهي پر دل اندر پنهنجو پاڻ کي مسلمان تصور ڪريان ٿي). ان واقعي بعد، يعني پنهنجي ساهيڙيءَ جي پڇيل ان سوال جو جواب ڏيڻ بعد، مون اسلام بابت وڌيڪ پڙهڻ شروع ڪيو. اسلامي ڳالهين ۽ مسئلن جي حل تي به غور ڪرڻ لڳيس ۽ مونکي ڪيترين ڳالهين جي ڄاڻ ٿي ته انهن پٺيان اسلام جي ڇا نيت آهي.. جيئن ته چار شادين بابت يا پورڪ (خنزير جو گوشت) نه کائڻ بابت وغيره. اسلام بابت جيتري مون ڄاڻ حاصل ڪئي ٿي اوترو منهنجو ذهن کليو ٿي ۽ پوءِ ڪجهه مهينن بعد مون اسلام قبول ڪرڻ جي تياري ڪئي. ان وقت آئون 18 سالن جي نوجوان عورت هيس جڏهن مون اسلام قبول ڪيو، جنهن جا ٻج منهنجي دل ۾ ان وقت ڇٽيا ويا هئا جڏهن آئون ٻارنهن سالن جي ڇوڪري هيس. مونکي ان وقت کان عيسائي مذهب جي اها ڳالهه نٿي آئڙي ۽ منهنجي دل ان کان انڪار ٿي ڪيو ته خدا کي پٽ به ٿي سگهي ٿو. پر ان ننڍي عمر ۾ پنهنجي اندر جون ڳالهيون زبان تي آڻي نٿي سگهيس.”
“پوءِ ڀلا تنهنجي فئمليءَ جو ڇا ردعمل رهيو جڏهن هنن کي خبر پيئي ته توهان والدين جي مذهب عيسائيت کي ڇڏي اسلام قبول ڪيو آهي؟”
“مسلمان ٿيڻ کان ڪجهه مهينا اڳ مون گهر ۾ سڀني اڳيان اها ڳالهه ڪئي ته مون کي اسلام سان دلچسپي ٿي وئي آهي. منهنجي ان ڳالهه کي غير سنجيدو قرار ڏئي، هر ڪو مون سان چرچا ڪرڻ لڳو. “واهه ڀائي واهه” تنهنجي افعالن مان ته اسان اهو پئي محسوس ڪيو ته Atheist (دهريو) ٿي آهين” منهنجي وڏي ڀيڻ چيو. پر پُوءِ هنن جڏهن ڏٺو ته مون پورڪ کائڻ ڇڏي ڏنو آهي ته هنن کي محسوس ٿيو ته آئون ان معاملي ۾ سيريس آهيان. هنن ۾ بي چيني پيدا ٿي پئي، بلڪ اهو کڻي چئجي ته منهنجي ان تبديليءَ جو سوچي هو غمگين ٿي پيا، ڇو جو اسان جي گهر جو ماحول ڪٽر عيسائين وارو هو. سئيڊن ۾ اسان جي گهر جهڙا Practicing عيسائي ڪي ورلي نظر ايندا. هڪ عام غير عمل عيسائي گهر جو ڪو کڻي ڪهڙو به مذهب اختيار ڪري ڪا اهڙي اهم ڳالهه نه سمجهي وڃي ٿي، پر اسان جو گهر ته ڄڻ گرجا گهر (Church) ۽ عيسائيت جا رکوالا ۽ حفاظت ڪندڙ سمجهيا ويا ٿي سو ظاهر آهي منهنجي مسلمان ٿيڻ جو ٻڌي هنن کي جهٽڪو لڳڻ قدرتي ڳالهه آهي. پر هاڻ آئون سمجهان ٿي، ته هو نارمل ٿي ويا آهن.
”ٻاهر جي ماڻهن- يعني پاڙي اوڙي جي ماڻهن ۽ ساهيڙين سنگت سان مون کي ڪو خاص مسئلو نه ٿيو، جو مون هنن کي آهستي آهستي ڪري اهو احساس ڏياريو ته آئون مسلمان ٿي وئي آهيان. ڪيترائي منهنجا دوست جيڪي منهنجي مسلمان ٿيڻ کان اڳ ۽ پوءِ به هلندا اچن، اهي فقط اهو سمجهن ٿا ته هن نئين مذهب کي اختيار ڪرڻ تي مونکي شايد پريشاني ٿيندي هوندي. ڪي ان بابت مون سان چرچا ڀوڳ به ڪن ٿا پر دوستاڻي انداز ۾- بس ڏک جي ڳالهه فقط اها آهي ته منهنجي ڀاءُ کي اها ڳالهه پسند نه آئي آهي ان ڪري هو هر وقت مون تي سونڊيو هلي، ان ڪري اسان جا تعلقات به اثرانداز ٿيا آهن.
“منهنجي پاران هڪ ڳالهه ڌيان طلب آهي ته آئون شاديءَ خاطر ڪا مسلمان نه ٿي آهيان. آئون پهرين ئي پنهنجي سوچ ويچار ۽ مرضي سان اسلام جي دائري ۾ آيس. شاديءَ لاءِ مڙس سان سڃاڻپ به پوءِ ٿي. مون کي ان ڳالهه تي تڪليف رسندي آهي جڏهن هتي جا ماڻهو اهو سمجهندا آهن، ته منهنجي مڙس مونکي برين واش ڪري مسلمان ڪيو آهي. ڇا ڪجي، اسان جي ملڪ سئيڊن ۾، ويندي اسان جي ملڪ جي هڪ سياسي پارٽيءَ تي، اسلام دشمني جو ڀوت سوار آهي ۽ هو پارليامينٽ ۾ به کلئي عام Islamophobic هجڻ جو اظهار ڪن ٿا.”
“توهان جي ملڪ ۾ اسلام جي وڌڻ کي، توهان ڪيئن ٿيون ڏسو؟”
“اسان جي ملڪ ۾ اسلام، ڌارين ملڪن جي ماڻهن، خاص ڪري عراق، شام، ايران، افغانستان، پاڪستان، بوزنيا، لبنان، فلسطين، ترڪي ۽ صوماليا کان آيل رفيوجين ذريعي عام ٿيو آهي. گذريل ڏهاڪو سالن ۾ اهو وڌيڪ نظر اچڻ لڳو آهي. اسان جا ڪيترائي مقامي ماڻهو اسلام جي خلاف پروپئگنڊا ڪرڻ ۾ به مشغول آهن، پر سئيڊن جا مسلمان انهن جي خلاف آواز اٿاري رهيا آهن ۽ اسلام جي بچاءَ ۽ ان تي عمل ڪرڻ لاءِ ڪوشش ڪري رهيا آهن.”