اڏاڻا پکي ۽ لڏي لام وئي،
پرين! تون نه آئين رُسي شام وئي.
پريان ڪنهن ڪڪر ۾ لڪي چنڊ ويو،
چٽي چاندني ڏيئي پيغام وئي.
محبت ڇڏي عڪس ڪي دل مٿان،
اکين منجهه اوتي سوين جام وئي،
ڇڏي ڀونءِ اڏري وئي اڀ ڏي،
آ هڪڙي حياتي ٿي گمنام وئي.
پرين! پيار تنهنجو هيو، مينهن جيان،
مٺا! ياد تنهنجي ٿي الهام وئي.
زماني کي آڇيا سڀ خواب ته، به.
ڇو هر آس مون لئه ٿي الزام وئي.