شاعري

اُماس راتيون، اُداس رستا

هي ڪتاب ”اُماس راتيون، اُداس رستا“ شاعره فهميده شرف بلوچ جي شاعريءَ جو پهريون مجموعو آهي. ساجد سنڌي لکي ٿو: ”فهميده شرف جي شاعري ۾ داخلي ڪيفيتن جي اپٽارڄڻ ته ٿڪاوٽ سان چور، بند گهٽيءَ ۾ ڦاٿل مسافر جهڙي ئي لڳي ٿي، پرفهميده شاعريءَ ۾ پنهنجي پناهگاهه جوڙي درد، هجر۽ اوسيئڙي جو اهڙو ته جهان جوڙيو آهي جو ڄڻ ته هن سٽ سٽ ۾ پنهنجي سريرجو سڳو پوئي ڀوڳنائن سان اڻٽٽ رشتو جوڙيو هجي.“
Title Cover of book اُماس راتيون، اُداس رستا

سڄي عمر ماڻهوءَ جي مَنَ کي کپن ٿا

سڄي عمر ماڻهوءَ جي مَنَ کي کپن ٿا
جيئڻ جا حوالا
جوالا، جوالا!!
ڪڏهن رنگ مينديءَ جو لڳندي پئي آ،
ڪڏهن هيءَ عذابن ۾ رجهندي پئي آ،
سدا زندگيءَ جا رهيا روپ آهن.
نرالا نرالا
جيئڻ جا حوالا
جوالا، جوالا!!
الائي ڇا سپنا اسان جا گهرن ٿا،
يا مرڪي پون ٿا يا ڇرڪي وڃن ٿا،
سکي! نيڻ پنهنجا ڇو هر دم رهيا هن؟
جهڙالا جهڙالا
جيئڻ جا حوالا
جوالا، جوالا!!
ڳلن تان ڪڏهن موتي وکري وڃن ٿا،
سوين عڪس نيڻن ۾ بڻجن ڊهن ٿا،
ڪڏهن روح سڏڪي ۽ ڳائي ڪڏهن ٿو.
جمالا، جمالا
جيئڻ جا حوالا
جوالا، جوالا!!
نوان ڪيئي رستا جڙي پوندا آهن،
اداسين جا پيرا ڊهي ويندا آهن،
لکڻ ٿا لڳن جنهن سمي گيت شاعر.
جيالا، جيالا
جيئڻ جا حوالا
جوالا، جوالا!!
جوالا، جوالا!!