پريتم جڏهن کان خدا ٿي ويو آ،
ته آغاز ۾ انتها ٿي ويو آ.
نه مرڪي، نه جهومي نه ڳائي ٿو هي من،
سکي! هو جڏهن کان جدا ٿي ويو آ.
نه ڪوئل کان ٿي هڪڙي ٽالهي پَري، پر،
سڄو جڳ ئي هن کان خفا ٿي ويو.
رکي هرڪو ميڙي ٿو سانڍي اندر ۾،
محبت جو غم بي بها ٿي ويو آ.
ڀري خواب نيڻن ۾، موٽيو آ جيئن هو،
سڄي لوڪ لئه هڪ ڪٿا ٿي ويو آ.
ويو چوطرف پئجي چوٻول آهي،
"فهميءَ" جو پرين جي وفا ٿي ويو آ.