مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.
عشق ۾ ڪيڏو تڙپي پيئي،
پوءِ به ڪاٿي سمجهي پيئي،
ڪيڏي پيڙا مان ٿي گذري.
هاءِ اسان جي دل اياڻي.
مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.
جيڪي ڪجهه ڀي اندر ۾ هو،
نيڻن مان سو سڀ اٿلي پيو.
ماضيءَ جي اڄ مون وٽ موٽي،
آئي هئي ڪا ياد پراڻي.
مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.
ڪيڏو سرتي سڏ ڪيو آهي،
سڏِڪي سڏڪي مرڪيو آهي،
مس مَس مَنَ ڪا ماٺ ڪئي آ،
مَس مَس من جي آڳ اجهاڻي.
مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.
ماٺ جڏهن سڀ جذبا ٿين ٿا،
سُڃّ جڏهن سڀ رستا ٿين ٿا،
خواب جڏهن ٿين پرزا، پرزا،
ايندو آ پوءِ اک ۾ پاڻي.
مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.
گيت اسان جا ديوانا هن،
پيار جا سارا پروانا هن،
ساٿي پنهنجي گيتن ۾ آ،
پاڻ ٻنهي جي هڪ آکاڻي.
مُرڪي مُرڪي توڙي ماڻي،
پوءِ به حياتي درد ڪهاڻي.