پاڇو پوئين پهر جو،
الا! مان آهيان،
مون کي سار نه تون.
ماٺ ۾ آءٌ گذري ويندس،
خوشبو بڻجي اڏري ويندس،
ساڀيائن جي آس جو،
سپنو ڪو ناهيان.
مون کي سار نه تون.
سمنڊ جيان سنسار ٿو ڀاسي،
جيون گم ٿيل ٻار ٿو ڀاسي،
ڄاڻان ٿي هن ڀونءِ تي،
آءُ ڇا آهيان.
مون کي سار نه تون.
اوندهه ڇانيل آ رڳ رڳ ۾،
سک جي ڇانءُ نه آهي جڳ ۾،
آءُ سُجهندي لاءِ نئون،
سورج پئي ٺاهيان.
مون کي سار نه تون.
جذبن جو اتساهن ڪارڻ،
سوڀ نئين جي راهن ڪارڻ،
ناڪامين جا پير ٿي،
چائنٺ تان ڊاهيان.
مون کي سار نه تون.
مون کي سار نه تون.