سک ڪهڙا اسان سان گڏ هردم ئي رهيا آهن،
ڏک سور هميشه لئه همدم ئي رهيا آهن.
چَئُه! خواب ڏسن ڪهڙا، مرڪن ته ڀلا ڪهڙو؟
هي نيڻ پرين! جيڪي پرنم ئي رهيا آهن.
ٿا هير ٿڌي ڀاسن، جهولا ٿا لڳن ڪڏهن،
لهجا به اوهان جا ڄڻ موسم ئي رهيا آهن.
سار آئي جڏهن تنهنجي، خط جو به لکيم توڏي،
لڙڪن جا مٿان ان جي آگم ئي رهيا آهن.
تون جهول نه جهل جاني! مان ڪيئن ڏيان توکي،
ٽهڪن ۾ سدا شامل هت غم ئي رهيا آهن.