شاعري

ڳوڙهو ڳوڙهو سوڳ ۾

انجم قاضيءَ جي شاعري ۾ نه رڳو سندس درد ڪٿا سمايل آهي، پرموجوده سماجي حالتون، جيڪي انسانيت کي وک وک تي ايذاءُ آڇن ٿيون جنهن سماج ۾ ماڻهپي جي تذليل ڪئي وڃي ٿي، جتي لڄ ليڙون ليڙون ٿيندي نظر اچي ٿي، اتي انجم قاضي خاموش ٿي نه ٿو ويهي رهي، هو ڀوڳي ٿو، ۽ انهن سانگيئڙن جي دانهن ورنائيندي وقت جي بي رحمي ۽ مسلسل اڻ وڻندڙ وارتائن کي شعر جو روپ ڏئي وائکو ڪري ٿو ته محسوس ٿئي ٿو، انجم جي شاعري ۾ قومي ۽ سماجي درد به شامل آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2540
  • 665
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • انجم قاضي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڳوڙهو ڳوڙهو سوڳ ۾

اڳلي پل جي ناهه خبر ڪا، تڪڙو تڪڙو آءُ،

اڳلي پل جي ناهه خبر ڪا، تڪڙو تڪڙو آءُ،
گڏجي گڏجي گهاريون لمحا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

کڄندو ٿو ويساهه وڃي، پيو رتُ جي رشتن تان،
ها پر توسان ٻيا ڪي رشتا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

رستي رستي دهشت گردي، رستي رستي خوف،
ڪيڏا دل کي خدشا کُٽڪا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

ننڍڙي ننڍڙي هيءَ حياتي، ڏاڍي ننڍڙي آ،
آءُ ڪريون سڀ پَلَ هي اُجرا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

جيڪي آهن خواب سجايا، پنهنجي اکڙين ۾،
سپنا سي تعبير گهرن ٿا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

جيڏا ماڻهو، تيڏيون ڳالهيون، ويٺو ڳوٺ ڪري،
تير لڳن ماڻهن جا جملا، تڪڙو تڪڙو آءُ.

جيڪا هاڻي آهي ”انجم“ سائي پنهنجي آ،
ويل نه موٽي ايندي آ سا تڪڙو تڪڙو آءُ.
**