نينهن جي ڄڻ نکار جهڙو آ،
من اسان جو به ٻار جهڙو آ.
تنهنجو سڏڪو ڪڙي زهر وانگي،
ٽهڪ ماکيءَ جي لار جهڙو آ.
ڇو نه ٿو هيڪلو ڇڏي مون کي،
درد تنهنجي ئي سار جهڙو آ.
جيڪو توکان پري پري آهيان،
لڳندو سو ڏينهن هار جهڙو آ.
پاڻ کي پنهنجو ٿو لڳي جيون،
ڪنهن سڪل ڄڻ ته ڏار جهڙو آ.
جو به توساڻ مون گذاريو آ،
سو ئي لمحو قرار جهڙو آ.
تو نه محسوس ڪيو ڪڏهن ”انجم“
ڳوڙهو ڳوڙهو ميار جهڙو آ.
**