هيا هونئن ته ڪيئي هزارن لکن ۾،
مگر ڪو به تارو نه پنهنجو گگن ۾.
فليٽن مان بدبوءِ غيريت جي آئي،
مليون محبتون بس ڪکاون گهرن ۾.
جيڪا تنهنجي ڀاڪر ۾ محسوس ڪئي مون،
ملي ڪين خوشبو ڪا اهڙي گلن ۾.
پري پلُ به ناهين ڪو مون کان مٺي تون،
سمائي ڇڏيو مون آ توکي اکين ۾.
وئي زندگي آ، هي اجري ٿي منهنجي،
وڏو معجزو آهي تنهنجي چمين ۾.
انهن جي نه ڪائي به تشبيهه ”انجم“!
لهي جي ويا روح جي هن تهن ۾.
**