نه پل ڀي رڪيا نيڻ آهن اسان جا،
لاڳيتو رُليا نيڻ آهن اسان جا.
نه آواز ڏيو اڄ، ڇڏي ڏيو اڪيلو،
جو مس مس سُتا نيڻ آهن اسان جا.
سڄي زندگي ئي سفر ۾ مسلسل،
کڻي غم هليا نيڻ آهن اسان جا.
ڪنڊا ٿي چڀيا خواب جيڪي ڏٺاسين،
گواهي بڻيا نيڻ آهن اسان جا.
تلاشي سڄو هي زمانو اوهان تي،
هي رُڪجي پيا نيڻ آهن اسان جا.
الائي ڪٿي گُم اسان کان ويا ٿي،
پُٺيان جن هليا، نيڻ آهن اسان جا.
اوهان جي وڃڻ بعد روئندا رهن ٿا،
ڏکارا رهيا، نيڻ آهن اسان جا.
پرين ايندا ”انجم“ انهيءَ آس تي ئي،
اڃايل اَڃان نيڻ آهن اسان جا.
**